W jakim celu wykonywana jest aspiracja płynu z torbieli?
Nakłucie torbieli nerki przez skórę i usunięcie płynu jest najmniej inwazyjnym sposobem leczenia objawowych torbieli prostych. Należy podkreślić, że sama obecność torbieli nerki nie jest wskazaniem do jej opróżnienia. Po opróżnieniu torbieli lekarz może zdecydować o podaniu środka obliterującego do światła torbieli. Środek obliterujący podawany do torbieli ma za zadanie wywołanie miejscowego odczynu, który ma prowadzić do obliteracji czyli zamknięcia światła torbieli (ściana torbieli ulega sklejeniu w wyniku miejscowego odczynu zapalnego). Ustąpienie dolegliwości, które były wskazaniem do przezskórnego drenażu torbieli ułatwia podjęcie decyzji przed ewentualnym leczeniem zabiegowym. Nawrót dolegliwości zgłaszanych przez chorego po ponownym wypełnieniu torbieli płynem daje jasny sygnał o korzyściach wynikających z leczenia operacyjnego. Skuteczność obliteracji torbieli nerek jest niewielka dlatego w większości ośrodków punkcja torbieli ogranicza się do aspiracji płynu.
Jak przebiega punkcja torbieli nerki?
Nakłucie i opróżnienie torbieli nerki wykonywane jest pod kontrolą aparatu USG. Głowica USG wykorzystywana do punkcji torbieli wyposażona jest w specjalną przystawkę do nakłucia celowanego. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu nasiękowym - lekarz znieczula skórę w okolicy lędźwiowej lekiem (lignocaina). Pacjent układany jest na leżance na boku. Pod chorego podkładany jest specjalny sztywny wałek lub klin, który powoduje zwiększenie odstępu między łukiem żebrowym a talerzem kości biodrowej po stronie nakłuwanej torbieli. Po wybraniu odpowiedniego dsotępu do światła torbieli urolog znieczula nasiękowo skórę 1% roztworem lignocainy i wykonuje niewielkie nacięcie. Pod kontrolą toru punkcyjnego na monitorze USG lekarz wprowadza specjalną igłę do wnętrza torbieli. Płyn z torbieli aspirowany jest strzykawką i wysyłany do badania cytologicznego. W przypadku dużych torbieli lekarz może zdecydować o założeniu specjalnego drenażu - nefrofixu. Procedura w przypadku założenia drenu do światła torbieli jest podobna do zwykłej punkcji - urolog nakłuwa torbiel igłą z manrynem, przez igłę wprowadza specjalny drut wiodący do światła torbieli, po którym wprowadzany jest dren nefrostomijny czyli rurka ze specjalnie zakończoną końcówką w kształcie świńskiego ogona (ang. pig tail). Dren jest polipropylenową rurką, która podłączana jest do worka do zbiórki moczu. Cewnik doszywany jest nicią chirurgiczną do skóry pacjenta.
Urolog może zdecydować o podaniu środka obliterującego do światła torbieli, który ma za zadanie skleić ściany torbieli i spowodować jej obliterację - zamknięcie światła. Do obliteracji torbieli wykorzystywane są różne substancje: 96% etanol, dekstroza, wibramycyna, doksycyklina.
Przezskórny drenaż zropiałej torbieli nerki
Zakażenie układu moczowego, zakażenie krwiopochodne lub przebyte krwawienie do torbieli może spowodować zropienie jej zawartości, które jest wskazaniem do przezskórnego drenażu. Zabieg wykonywany jest pod kontrolą aparatu USG i polega na wprowadzeniu cewnika nefrostomijnego do światła torbieli, wypuszczeniu zawartości i pobraniu materiału na posiew. Cewnik doszywany jest do skóry pacjenta i usuwany po kilku dniach lub tygodniach w zależności od stanu pacjenta i wskazań.
Powikłania przezskórnego nakłucia torbieli
Nakłucie torbieli jest procedurą inwazyjną więc niesie ze sobą ryzyko powikłań. Powikłania są rzadkie, ale pacjent powinien być świadomy o możliwości ich wystąpienia. Wprowadzenie igły do przestrzeni zaotrzewnowej w celu opróznienia torbieli może spowodować powstanie krwiaka zaotrzewnowego, krwiaka podtorebkowego lub krwawienia do przestrzeni zaotrzewnowej. Rzadkim powikłaniem w czasie nakłuwania torbieli jest powstanie przetoki tętniczo-żylnej, która wymaga leczenia przez radiologa interwencyjnego (superselektywna embolizacja). Kolejnym powikłaniem jest uszkodzenie jelita lub narządów sąsiadujących z nerkami - wątroba lub śledziona w zależności od nakłuwanej strony.
